Pierwszy krąg Domowego Kościoła w Grudziądzu

26 sierpnia 2016 roku w parafii św. Stanisława Biskupa na osiedlu Rządz powstał pierwszy krąg Domowego Kościoła w Grudziądzu. Po wielu latach starań, modlitw i zaangażowaniu wielu wspólnot Domowego Kościoła (z Chełmna i Torunia) a także ks. Sławomira Sobierajskiego i samych rodzin JEST PIERWSZY KRĄG DOMOWEGO KOŚCIOŁA. Powstał w 2016 roku jako krąg pilotowany przez parę animatorów najpierw przez Elę i Pawła Sołdrowskich (z Torunia) a po kilku spotkaniach do końca pilotażu przez Magdalenę i Jarosława Boltów (z Chełmna). Przeprowadzili krąg przez etap ewangelizacji, a następnie wprowadzili go w zagadnienia dotyczące duchowości małżeńskiej, metod pracy kręgu i całego Ruchu.

Program formacyjny Domowego Kościoła kształtowany jest na podstawie nauczania Kościoła, w szczególności na podstawie dokumentów II Soboru Watykańskiego oraz zasad formacyjnych Ruchu Światło-Życie i Equipes Notre-Dame. Domowy Kościół zwraca szczególną uwagę na duchowość małżeńską, czyli dążenie do świętości w jedności ze współmałżonkiem. Chce pomóc małżonkom trwającym w związku sakramentalnym w budowaniu między nimi prawdziwej jedności małżeńskiej, która jednocześnie stwarza najlepsze warunki do dobrego wychowania dzieci w duchu chrześcijańskim. Domowy Kościół dąży do odnowy małżeństwa i rodziny poprzez wdrażanie do:
– życia słowem Bożym, aby stawało się ono słowem życia,
– życia modlitwą, jako osobistego spotkania z Chrystusem, swoim Zbawicielem,
– życia sakramentalnego, zwłaszcza eucharystycznego,
– dawania świadectwa o swoim spotkaniu z Chrystusem w małżeń¬stwie, rodzinie i wobec innych ludzi,
– postawy służby we wspólnocie Kościoła, według otrzymanych darów
Budowaniu jedności (communio) w małżeństwie i rodzinie służą na¬stępujące elementy formacyjne – zobowiązania:
– codzienna modlitwa osobista (Namiot Spotkania),
– regularne spotkanie ze słowem Bożym,
– codzienna modlitwa małżeńska,
– codzienna modlitwa rodzinna,
– comiesięczny dialog małżeński,
– reguła życia (systematyczna praca nad sobą, swoim małżeństwem i rodziną),
– uczestnictwo, przynajmniej raz w roku, w rekolekcjach
formacyjnych.
Dzięki wprowadzaniu w życie tych elementów następuje indywidualne zbliżenie się małżonków do Boga i wzrastanie na drodze duchowości małżeńskiej. Nie są one celem samym w sobie, ale środkiem do celu. Ich realizowanie odbywa się w małżeństwie poprzez codzienny wspól¬ny wysiłek małżonków, podejmujących i realizujących poszczególne zobowiązania, oraz poprzez wzajemną pomoc małżeństw w kręgu w dążeniu do świętości (idea małej grupy jako środowiska koniecznego do wzrostu wiary). Do istoty pracy formacyjnej w kręgach należy również uczestnictwo w różnego rodzaju rekolekcjach organizowanych przez Domowy Kościół: rekolekcjach 15-dniowych I, II, III stopnia (oazach rodzin), kilkudniowych Oazach Rekolekcyjnych Animatorów Rodzin (ORAR I i II stopnia), rekolekcjach ewangelizacyjnych i tematycznych. Rekolekcje te przeznaczone są dla małżonków wraz z dziećmi, jeśli nie ma przeszkód organizacyjnych. Na rekolekcjach (zwłaszcza 15-dniowych) powinien być realizowany także program formacyjny dla dzieci.
Program oazy I stopnia ma charakter ewangelizacyjno-katechumenalny; omawiane są również zagadnienia z zakresu duchowości małżeńskiej.
Oaza II stopnia rozwija biblijne podstawy inicjacji liturgicznej; omawiane jest również przeżywanie okresów liturgicznych w rodzinie.
Oaza III stopnia ukazuje rzeczywistość Kościoła jako wspólnoty.
ORAR I stopnia pogłębia rozumienie istoty, celu, duchowości i metody Domowego Kościoła jako nurtu wspólnot rodzinnych w ramach Ruchu Światło-Życie.
ORAR II stopnia przygotowuje małżeństwa do świadomego podjęcia posługi pary animatorskiej, ukazując wagę i odpowiedzialność zadań animatorów.
Formację podstawową stanowi przeżycie tematów formacyjnych według podręczników I i II roku pracy, oazy rekolekcyjnej I, II i III stopnia oraz ORAR I i II stopnia.
Założycielem Domowego Kościoła jest sługa Boży ksiądz Franciszek Blachnicki (1921-1987). W rozwoju Domowego Kościoła ściśle współpracowała z Założycielem siostra Jadwiga Skudro RSCJ. Duchową kolebką Domowego Kościoła jest Krościenko nad Du¬najcem, gdzie w 1973 roku odbyły się pierwsze oazy rodzin.
Znakiem Domowego Kościoła są dwa greckie słowa: FOS (światło) i ZOE (życie), wpi¬sane w kształt krzyża wyrastającego spomiędzy dwóch złączonych obrączek, umieszczonych wraz z krzyżem w stylizowanej figurze domu. Domowy Kościół używa również znaku END – ikony Świętej Rodziny.