Rekolekcje NAM NIE WOLNO W MIEJSCU STAĆ

W tym roku mija 50 lat istnienia Domowego Kościoła. Chcieliśmy upamiętnić tę rocznicę, więc po wyborze rekolekcji tematycznych „NAM NIE WOLNO W MIEJSCU STAĆ” udaliśmy się do Spały w województwie łódzkim.

Co spowodowało, że przyjechaliśmy właśnie na te rekolekcje? -temat rekolekcji nas zaciekawił oraz wydawał się na miarę potrzeb w rozwijaniu się w posłudze w DK. Oczekiwaliśmy też na tych rekolekcjach umocnienia Bożego w pokonywaniu trudności w ewangelizacji, a w naszym małżeństwie odnowienia relacji i wzbudzenia radości, wdzięczności z otrzymanych darów w minionym roku.

Konferencje ks. Moderatora prowadziły nas poprzez naszą drogę w małżeństwie, rodzinie, Kościele, oraz naszą drogę do światłości -do nadziei. Usłyszeliśmy, że powołaniem naszym jest życie w Chrystusie i dążenie do świętości bo umacnia nas w tym łaska sakramentu małżeństwa. Nie możemy jednak w miejscu stać, pomocą jest zjednoczenie małżonków w zobowiązaniach. Mamy pielęgnować miłość poprzez cierpliwość, ucząc się słuchania nawzajem. oczyszczając się z egoizmu, a nade wszystko nieustannie dziękować wypatrując Boga w życiu. Cały czas jesteśmy w drodze- jest to zmaganie się z trudami życia umierając dla siebie. Wskazana została nasza droga w rodzinie, jako szkoła relacji: dzielimy się doświadczeniem, ale nie narzucamy się, staramy się dawać przykład swoim życiem. Następnie odkrywaliśmy nasze powołanie w obecnym etapie naszego życia. Istotnym wskazaniem było, aby nie ulegać bezczynności, odnajdywać swoje miejsce i włączać się w służbę.

Podczas ostatniej konferencji ukazana była droga do światłości ku Chrystusowi, gdzie celem naszej wędrówki jest życie wieczne. Ks. moderator wskazywał także, że należy ofiarować swoje cierpienia bo NIE WOLNO NAM W MIEJSCU STAĆ.
Mamy być gotowi, gdyż to Bóg wyznacza nam zadania. Z treści głoszonej przez ks .moderatora wybrzmiewało także, że starość jest ukoronowaniem życia, a nie jej początkiem, więc mamy dojrzewać do tego, że idziemy ku światłości, aby osiągnąć wieczność.

Codzienne dialogi małżeńskie umacniały nasze relacje i wiarę w pomoc Bożą, wskazywały też aby nie zaniechać wysiłków ku dobremu i nie szukać winy w drugim człowieku W spotkaniach na dialogach poruszaliśmy sprawy rodzin problemy naszych dzieci. Wskazaniem jakie otrzymaliśmy powinien, być dystans, spokój oraz oparcie w Bogu. To powinno sprawić że dorastające dzieci będą czuły wsparcie i radę w istotnych sprawach.

Rozważaliśmy także temat zaangażowania w służbę dla innych w Kościele- w Ruchu DK oraz temat posługi w diakoniach.

Rekolekcje wpłynęły na pogłębienie zrozumienia istoty cierpienia ludzkiego ,jego akceptacji i ofiarowania go, uwrażliwiły nas, że to nieodłączny element życia, bo to dążenie na spotkanie z Chrystusem. Dostaliśmy jasny przekaz, że każde cierpienie może zostać wykorzystane jako intencja w ważniejszych momentach naszego życia. Znaczącym przeżyciem było również przesłanie zawarte w ewangelii św. Łukasza/Łk 12,35-40/ wskazujące, aby być gotowym na przyjście Pana.

Rekolekcje pod względem organizacyjnym przeprowadzone sprawnie, dobra opieka moderatorów, konferencje prowadzone profesjonalnie, z dużym zaangażowaniem, wiedzą i poczuciem humoru ks. Moderatora. Tematyka rekolekcji dobrana na miarę potrzeb kościoła, ze szczególnym wskazaniem na drogę każdego człowieka do wieczności- ku Chrystusowi.

Ela i Kazik