Pierwszy krąg Domowego Kościoła w Grudziądzu

26 sierpnia 2016 roku w parafii św. Stanisława Biskupa na osiedlu Rządz powstał pierwszy krąg Domowego Kościoła w Grudziądzu. Po wielu latach starań, modlitw i zaangażowaniu wielu wspólnot Domowego Kościoła (z Chełmna i Torunia) a także ks. Sławomira Sobierajskiego i samych rodzin JEST PIERWSZY KRĄG DOMOWEGO KOŚCIOŁA. Powstał w 2016 roku jako krąg pilotowany przez parę animatorów najpierw przez Elę i Pawła Sołdrowskich (z Torunia) a po kilku spotkaniach do końca pilotażu przez Magdalenę i Jarosława Boltów (z Chełmna). Przeprowadzili krąg przez etap ewangelizacji, a następnie wprowadzili go w zagadnienia dotyczące duchowości małżeńskiej, metod pracy kręgu i całego Ruchu.

Program formacyjny Domowego Kościoła kształtowany jest na podstawie nauczania Kościoła, w szczególności na podstawie dokumentów II Soboru Watykańskiego oraz zasad formacyjnych Ruchu Światło-Życie i Equipes Notre-Dame. Domowy Kościół zwraca szczególną uwagę na duchowość małżeńską, czyli dążenie do świętości w jedności ze współmałżonkiem. Chce pomóc małżonkom trwającym w związku sakramentalnym w budowaniu między nimi prawdziwej jedności małżeńskiej, która jednocześnie stwarza najlepsze warunki do dobrego wychowania dzieci w duchu chrześcijańskim. Domowy Kościół dąży do odnowy małżeństwa i rodziny poprzez wdrażanie do:
– życia słowem Bożym, aby stawało się ono słowem życia,
– życia modlitwą, jako osobistego spotkania z Chrystusem, swoim Zbawicielem,
– życia sakramentalnego, zwłaszcza eucharystycznego,
– dawania świadectwa o swoim spotkaniu z Chrystusem w małżeń¬stwie, rodzinie i wobec innych ludzi,
– postawy służby we wspólnocie Kościoła, według otrzymanych darów
Budowaniu jedności (communio) w małżeństwie i rodzinie służą na¬stępujące elementy formacyjne – zobowiązania:
– codzienna modlitwa osobista (Namiot Spotkania),
– regularne spotkanie ze słowem Bożym,
– codzienna modlitwa małżeńska,
– codzienna modlitwa rodzinna,
– comiesięczny dialog małżeński,
– reguła życia (systematyczna praca nad sobą, swoim małżeństwem i rodziną),
– uczestnictwo, przynajmniej raz w roku, w rekolekcjach
formacyjnych.
Dzięki wprowadzaniu w życie tych elementów następuje indywidualne zbliżenie się małżonków do Boga i wzrastanie na drodze duchowości małżeńskiej. Nie są one celem samym w sobie, ale środkiem do celu. Ich realizowanie odbywa się w małżeństwie poprzez codzienny wspól¬ny wysiłek małżonków, podejmujących i realizujących poszczególne zobowiązania, oraz poprzez wzajemną pomoc małżeństw w kręgu w dążeniu do świętości (idea małej grupy jako środowiska koniecznego do wzrostu wiary). Do istoty pracy formacyjnej w kręgach należy również uczestnictwo w różnego rodzaju rekolekcjach organizowanych przez Domowy Kościół: rekolekcjach 15-dniowych I, II, III stopnia (oazach rodzin), kilkudniowych Oazach Rekolekcyjnych Animatorów Rodzin (ORAR I i II stopnia), rekolekcjach ewangelizacyjnych i tematycznych. Rekolekcje te przeznaczone są dla małżonków wraz z dziećmi, jeśli nie ma przeszkód organizacyjnych. Na rekolekcjach (zwłaszcza 15-dniowych) powinien być realizowany także program formacyjny dla dzieci.
Program oazy I stopnia ma charakter ewangelizacyjno-katechumenalny; omawiane są również zagadnienia z zakresu duchowości małżeńskiej.
Oaza II stopnia rozwija biblijne podstawy inicjacji liturgicznej; omawiane jest również przeżywanie okresów liturgicznych w rodzinie.
Oaza III stopnia ukazuje rzeczywistość Kościoła jako wspólnoty.
ORAR I stopnia pogłębia rozumienie istoty, celu, duchowości i metody Domowego Kościoła jako nurtu wspólnot rodzinnych w ramach Ruchu Światło-Życie.
ORAR II stopnia przygotowuje małżeństwa do świadomego podjęcia posługi pary animatorskiej, ukazując wagę i odpowiedzialność zadań animatorów.
Formację podstawową stanowi przeżycie tematów formacyjnych według podręczników I i II roku pracy, oazy rekolekcyjnej I, II i III stopnia oraz ORAR I i II stopnia.
Założycielem Domowego Kościoła jest sługa Boży ksiądz Franciszek Blachnicki (1921-1987). W rozwoju Domowego Kościoła ściśle współpracowała z Założycielem siostra Jadwiga Skudro RSCJ. Duchową kolebką Domowego Kościoła jest Krościenko nad Du¬najcem, gdzie w 1973 roku odbyły się pierwsze oazy rodzin.
Znakiem Domowego Kościoła są dwa greckie słowa: FOS (światło) i ZOE (życie), wpi¬sane w kształt krzyża wyrastającego spomiędzy dwóch złączonych obrączek, umieszczonych wraz z krzyżem w stylizowanej figurze domu. Domowy Kościół używa również znaku END – ikony Świętej Rodziny.

Droga Krzyżowa

23 marca 2018 r. nasza wspólnota czytała rozważania na Drodze Krzyżowej ulicami naszego miasta.

Była to Droga Krzyżowa z błogosławionym księdzem Stefanem Wincentym Frelichowskim
w świetle wspomnień jego siostry Marcjanny oraz współwięźniów.
Rozważania przygotował dk. Waldemar Rozynkowski.

Patronalne Święto Domowego Kościoła 2017 - Świętej Rodziny

Dni skupienia 8-10 grudnia 2017r.

8 grudnia w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny rozpoczęliśmy Eucharystią Adwentowe Rejonowe Dni Skupienia , których tematem była „Niepokalana- wzór nowego człowieka”. Brały w nich udział 44 osoby z rejonu Chełmno.

Nasz moderator ks. Tadeusz Miszewski podczas homilii zwrócił naszą uwagę na ścisłą więź Maryi i Jezusa już od Jego poczęcia. Oboje otaczali się Miłością zarówno w radości jak i w cierpieniu. Maryja zajmuje pierwsze miejsce w błogosławieństwie i wyborze Boga. Ona jest jedynym świętym i niepokalanym stworzeniem. To w Maryi błogosławieństwo Boże wydało najpiękniejszy i najdoskonalszy owoc, a pełnia łaski rozwinęła się w pełnię miłości ku Bogu i ludziom. Maryja przyjmując wolę Boga przyjęła też konsekwencje tej decyzji.

My również każdego dnia doświadczamy w sobie rozdarcia między starym i nowym człowiekiem. Stajemy przed wieloma wyborami. Najświętsza Maryja Panna – niepokalanie poczęta – była wolna od wewnętrznego rozdarcia. Cała skierowana ku Bogu i Jemu oddana, dobrowolnie, bez lęku, z wiarą i pokorą przyjęła Boże Słowo. Wypełniając Boży plan nie pozostaje nam nic innego, jak tylko wzorować swoje życie na życiu Niepokalanej, naśladować Ją w wierności łasce, w nieustannym otwieraniu się na Boga i oddawaniu Mu całego życia.

Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki szczególnie umiłował Maryję i podkreślał, że winniśmy wpatrywać się w Niepokalaną i starać się do Niej upodobnić. Postać założyciela naszego Ruchu, jego życie i dzieła przybliżył nam Jarosław Bolt podczas godzinnej wieczornicy, wykorzystując multimedia (prezentacja, film, wywiad). Był też czas na świadectwa dotyczące spotkania z ks. Blachnickim, zarówno osobistego w oazie młodzieżowej jak i wpływu jego nauczania na życie oazowiczów. Pierwszy dzień zakończyliśmy Apelem Jasnogórskim.

W sobotę rozpoczęliśmy nasze spotkanie Eucharystią. Ks. Tadeusz Miszewski podczas drugiej katechezy przedstawił nam wzór nowego człowieka. Podkreślił jak ważną rolę w życiu chrześcijanina pełni Maryja. To ona strzegła słowa Bożego, rozważała je w swoim sercu i wprowadzała je w życie w cichej i pokornej służbie, przez którą stała się wiernym urzeczywistnieniem i zrealizowaniem tego nowego życia, które przyszedł ogłosić Chrystus. Maryja jest dla nas wzorem nowego człowieka, który przede wszystkim słucha słowa Bożego, strzeże go i wciela je w życie. Nowy człowiek żyje słowem Bożym i słowo Boże czyni słowem życia. Maryja jest najdoskonalszym wzorem nowego człowieka i dlatego powinniśmy wpatrywać się w Nią i naśladować.

Podczas „Godziny” świadectw- Monika Rodzik, Ela Burandt-Kozłowska, Paulina Stefaniak i Sylwek Gęsikowski podzielili się odkryciem duchowości Maryi w swoim życiu. Wszystkie wypowiedzi były bardzo emocjonalne i poruszające. Następnie spotkaliśmy się w grupach dzielenia i kontynuowaliśmy temat duchowości maryjnej w naszym życiu. Niektórzy z nas cześć dla Maryi wynieśli z domu rodzinnego, inni sami uczyli się relacji z Maryją. Są wśród nas i tacy, którym już dawno udało się nawiązać intymną, osobową relację z Niepokalaną, która towarzyszy nam zarówno w trudnych jak i radosnych chwilach. Niebagatelną rolę w propagowaniu wzoru życia Maryi odegrali też apostołowie naszych czasów- kardynał Stefan Wyszyński i papież Jan Paweł II uczący nas, że ,,Zwycięstwo przyjdzie przez Maryję.” Niejednokrotnie przekonaliśmy się, że różaniec wyzwala, uzdalnia i daje siłę. Wielu z nas poznało moc Nowenny Pompejańskiej.

Sobotni wieczór zakończyła adoracja Jezusa eucharystycznego z modlitwą uwielbienia, dziękczynienia i prośby zakończona błogosławieństwem Najświętszego Sakramentu. Jezusowi i Jego Matce zawierzyliśmy nasze życie. Wielbiliśmy Pana, dziękowaliśmy za otrzymane łaski i z głęboką ufnością zanosiliśmy błagania.

W niedzielę gościliśmy w Chełmży. Podczas Eucharystii o oprawę liturgiczną zadbał krąg, którego animatorami są Ania i Marcin Wiśniewscy. Ania i Wiesiek Strelczukowie dali świadectwo jak wiele w ich życie wniósł Domowy Kościół i jego charyzmat. Podczas agapy wysłuchaliśmy świadectw dwóch par z Chełmży, które w latach 80. były w kręgach DK. Było to radosne i owocne spotkanie trzech pokoleń.

Symbolem i pamiątką Adwentowych Rejonowych Dni Skupienia stały się figurki Niepokalanej podarowane każdej z par małżeńskich przez naszego moderatora ks. Tadeusza Miszewskiego. Towarzyszą nam podczas spotkań kręgów, w dialogach, modlitwach małżeńskich i rodzinnych, przypominając, że Maryja jest wzorem nowego człowieka, którym każdy z nas pragnie się stać.

Katarzyna i Jarosław Nowak

Dni skupienia DK rozpoczęły się 8 grudnia 2017r. w uroczystość Niepokalanego Poczęcia N.M.P. i trwały do niedzieli 10 grudnia. Na początku, podczas prezentacji n/t życia sługi Bożego ks. Blachnickiego zapoznaliśmy się z wzorem nowego człowieka, który wezwany przez  słowo Boże i ukształtowany przez sakramenty może się rozwijać faktycznie tylko w ramach wspólnoty chrześcijańskiej. Tym umocnieni zagłębiliśmy się w przesłanie danego nam czasu, a  ten służył nam do pogłębienia pragnienia naśladowania Maryi w Jej boskich cnotach jako wzór nowego człowieka, który akceptuje wolę Bożą, jest uniżony w swej służbie, pokorny, czystego serca, czyni rozważania, jest pełen żywej wiary i zaufania Bogu.

Był to też czas na podzielenie się swoim przeżyciem pobożności maryjnej i dając swoje świadectwo wskazywaliśmy, że pobożność maryjna była i jest drogowskazem i zachętą do pójścia ku Chrystusowi. W swych wypowiedziach odnosiliśmy się do mocy i siły płynącej z modlitwy różańcowej, dzieliliśmy się jej owocami. Świadczący o roli Maryi w  życiu wskazywaliśmy, że odmawiając różaniec doświadczamy umocnienia, nawrócenia, pocieszenia w pokonywaniu słabości oraz prowadzenia i światła Bożego. Na te czasy Maryja podarowała nam nowennę pompejańską - "nie do odparcia", choć jest wymagającą, bo to 4 części różańca odmawiane przez 54 dni codziennie, ale działa skutecznie otwierając drogę do bardziej osobistej relacji z Bogiem, realną Osobą, która działa w naszym życiu.

Dni skupienia były kontemplowaniem oblicza Jezusa poprzez obecność Maryi, której modlitwa różańcowa jest szczególnym znakiem Bożego upodobania.To światło na Niepokalaną podczas Dni skupienia wzbudziło w nas podziw i pobudziło do zawierzenia się Jej bez reszty.

Ela i Kazimierz

Spotkanie rejonowe 8 października 2017 r.